1997. urtean, Ana Orantes etxeko andreak senarraren eskutik jasandako kolpe eta bortizkeriak deskribatu zituen telebistako programa batean. Hurrengo egunean, senarrak bizirik erre zuen Orantes, bere bost seme-alaben begiradapean. Herritarren asaldura hain izan zen handia, non Espainiako Gobernuak neurriak hartu behar izan zituen, hala nola, bikotekideak edo bikotekide-ohiak eraildako emakumeak zenbatzen hasi zen. Hala ere, Ana Orantes ez da gaur egun Genero-Indarkeriaren biktimatzat hartzen, 2003an hasi baitzen Gobernua horiek zenbatzen. Ordutik, 1114 emakume izan dira erailak Emakumeen Aurkako Indarkeriaren ondorioz.
Bi urte geroago, 2005ean, hilketa horien zifrak
neurriz kanpokoak zirela antzeman zuen Espainiako Gobernuak. Hori dela-eta, indarkeria
mota hori matxismoak eragindako gertakari sozial (gaitz sozial) gisa hartzen
hasi zen gizartea, eta ez kasu isolatu gisa. Haatik, Gobernuak
Genero-Indakeriaren Aurkako Babes Osorako Lege Organikoa onartzeko lege-proposamena
sustatu zuen, ondoren, Diputatuen Kongresuan gehiengo osoz onartua izan zena.
Oraintsu, Vox alderdi politikoak aipatutako legea bertan
behera uzteko eskatu dio Diputatuen Kongresuko Batzorde Iraunkorrari,
gizonekiko diskriminazio-egintza dela baiteritzo. Alderdi horren ustez,
matximoak ez du inolako zerikusirik krimenekin. Aipatzekoa
da, Vox ez dela baieztapen hori egin duen bakarra izan; botere judizialeko kide
batek, hain zuzen, Auzitegi Goreneko Antonio Salas epaileak honako hau esan du berriki: alkohol-eta
droga-abusua emakumeen kontrako indarkeriaren egintza gehienen atzetik dagoela
eta erasorik gehienak estres-maila handia dagoenean edo kontrola une batez
galtzen denean gertatzen direla. Era berean, matxismoa ez dagoela gaitz horrekin
erlazionatua.
Aitzitik, esandakoa ez da
zuzena. Pilar Alvarezek burututako ikerketa batean, indarkeriko 631 epaieetatik
35etan (% 6 baino gutxiago) baino ez dela alkohol eta droga-abusua ageri
antzeman da. Bestetik, hilketa
gehienetan erasotzaileak biktima (hiltzeko asmoarekin) itxaroten duela argi
ikusi da; suminkortasun-krisiak edota bat-bateko amorruak oso eskasak dira.
Aurrekoarekin jarraiki, ezin daiteke
esan matxismoak krimen horietan eraginik ez duenik. Izan ere, gizartean badago gizonari
mesede egiten dion botere asimetria bat, eta historikoki boterea duten
kolektiboek bortitzkeria sustatu dute gainontzekoengan, hala nola, arraza edota
klase zapalkuntzan. Gainera, gizarteak (heteropatriarkatuak)
gizon eta emakume izateko arau zehatzak esartzen ditu. Esaterako, gizonek maskulinitate
hegemonikoaren eragina jasaten dute gaztetatik, eta horrek jarrera bortitzak
hartzera bultzatzen ditu. Era berean, sistemak emakumeak subjetu baliogabeko,
babesgabe eta eskuragarri gisa erakusten ditu.
Bestalde, esan beharra dago Genero-Indarkeriaren
Aurkako Babes Osorako Lege Organikoa ez zaiola emakume orori aplikatzen,
bikotekidea edo bikotekidea zenak gauzatutako emakumeen hilketak baino ez baititu
jasotzen. Hortaz, ezezagun batek emakume bat hilko balu edota bezero batek
prostituta bat hilko balu (tamalez, sarritan ematen diren gertaerak) horiek ez
lirateke Genero-Indarkeriaren biktimatzat hartuko eta, ondorioz, ez litzateke
legea aplikatuko. Horrenbestez, ezingo genuke baieztatu aipatutako legea gizonekiko
diskriminazio-egintza denik, emakume izateak, berez, ez baitu lege horren
babesa ziurtatzen.
Aurreko lerroetan aipatutakoa kontuan izanda, esan
dezakegu emakumearen aurkako indarkeria den fenomeno soziala geldiarazteko
beharrezkoa dela 2005eko Lege Organikoa. Halaber, bada Genero-Indarkeriarekin
bukatzeko beharrezko beste kontu bat: matxismoak emakumearen aurkako
indarkerian eragina duela onartzea. Ezin genituzke eraso matxistak gainditutzat
eman kasu isolatu hutsak direla usteko bagenu, arazoaren ardatza galduko
baikenuke.
No hay comentarios:
Publicar un comentario